Recollecting Landscapes

1904 - Massart: Herentals 46

Massart bracht de verlandingsvegetatie op de ondiepe oever van een moerassencomplex in beeld. Het gaat om de zuidwestelijke hoek van het moerassencomplex ten zuiden van het natuur-reservaat de Snepkensvijver in Geel. Dit gebied was en is nog steeds net als de moerassen op fotoset 45 in handen van de familie Van der Vennet. Het kwam in handen van deze familie als gevolg van de gemeentewet van 1848 die voorschreef dat alle woeste gronden in cultuur moesten worden gebracht. Hierdoor werden vele woeste gronden geprivatiseerd en kwam dit groot domein in handen van de familie. De plassen behoren tot het ecosysteem van de nabijgelegen Kleine Nete en danken hun ontstaan aan de stagnering van het water op de onderliggende ijzerlenzen. De meeste plassen zijn al gemarkeerd op de Ferrariskaart (1771-1778) en lagen in de onmiddellijke nabijheid van de toenmalige Schoutehoeve. Daar werd in die tijd turf ontgonnen. Het beeld van Massart met de berken (Betula pendula) en de verlandingsvegetatie is echter heel uitzonderlijk. Normaal gezien waren deze planten immers luxeproducten die gebruikt werden voor verbranding en verwarming. De aanwezigheid van deze vegetatie kan echter verklaard worden doordat dit gebied sinds 1847 gebruikt werd als jachtdomein en dus niet toegankelijk was voor buitenstaanders. In de ondergroei van het dichte gagelstruweel kwam ronde en kleine zonnedauw (Drosera rotundifolia en D. intermedia), moerashertshooi (Hypericum elodes), wateraardbei (Comarum palustre) en het in ons land zeer zeldzame plat blaasjeskruid (Utricularia intermedia) voor. Links op Massarts foto is een verhoogde berm te zien die de plas in twee ongelijke delen snijdt. Dit is tot op heden het geval.